kabul bu en sevilene...

bi çocuktu...sebepsiz sığınmış küçük bi çocuk... ürkek korkak umutsuz bi çocuk... bırakmasındı tek arzusu o kocaman elleriyle kavrasın ellerini sımsıkı tutup hiç bi yere bırakmasındı... yaşlı gözlerini görmesinden utanmadığı biriydi o. yanında , yanında huzur buldu yumdu gözlerini herşeye ilk kez gözyaşlarını birinin silmeesine izin verdi çocuk...öyle ya güvenmişti. aşıktı sırılsıklam ömründe ilk kez böyleydi hayatta ilk kez birisi kendinden de önemli değerliydi. ilk kez sustu sözlerin büyüklüğünden korkup sustu birine çocuk... çünkü ilk kez kaybetmekten korktu birini... öyle ya çok sevdi çocuk , ölesiye sevdi...