Dizlerin titrer de birden yığılırsın ya olduğun yere aniden...Hep aynı rüyadır ya seni korkutan,hiç sesin çıkmaz boğazına düğümlenir kelimelerin.Duygularının esiri sansan da kendini herşey önemsiz oluverir ya birden...Hep tek olmak istersin ya kalabalığın ortasındayken bile.Tarif edemezsin içindekini ne kadar konuşmak istesen de susarsın hep gittikçe daha da kaybolursun sessizklikte.Giderek arttırsanda umutlarını hayallerini...Bir anda yıkılıverir dünyan başına.Bazen ; bir damla gözyaşı aksın istersin gözlerinden, onu bile başaramazsın.Herşeyim! dediklerin gider ya bi anda bakakalırsın arkalarından...Ya da terkedersin ya bazen pişman olsan bile bulamazsın geride.Hep kendinlesin aslında.Sadece kendinle yaşarsın.Bi ben dersin, umursamaz olursun diğerlerini artık.Umrunda olanlar  bi parçanı yanlarına almıştır çünkü.Ne pes ettirirler hayatta, ne de mutlu.Kendinle yaşamayı kendine yaşamayı öğrenirsin zamanla...